Aangeraakt tijdens ManArise en vrij van PTSS
ManArise is en blijft voor mij een hele bijzondere mannenconferentie, een plek waar onze Vader en Jezus al 13 jaar sleutelt aan mij. Precies 13 jaar geleden, tijdens ManArise weekend van 2005, kwam ik tot bekering. Met deze bekering werd ik direct bevrijd van mijn cocaïneverslaving en werd mijn leven compleet veranderd!
Door de jaren heen ben ik radicaal Jezus van volgen. Ik was veel op straat te vinden met evangelisatie en bidden voor de zieken. Dit groeide uit tot een jaarlijkse zendingsreis in het buitenland en af en toe spreken in een kerk of gemeente. Ik kreeg veel profetieën en bevestigingen over een droom dat al jaren in mij hart ligt. Ik merkte dat ik ontevreden was met waar ik mee bezig was in mijn bediening. Begin 2017 begon ik hier God meer en meer te zoeken voor meer.
In plaats van grote doorbraken, begon ik aan mijn lichaam te merken dat er zaken speelde. Volgens de arts was het stress gerelateerd. Maar ik deed juist rustig aan. De klachten werden alleen maar erger en kwamen ook tot uiting in de bediening. Op straat begon in agressief te reageren op mensen die sarcastische opmerkingen maakte. Ik besloot te stoppen met evangeliseren en later in 2018 cancelde ik twee evangelisatie campagnes in Ghana en een zendingstrip naar de Filipijnen. Met pijn in mijn hart.
Ik heb 10 jaar gediend in het Nederlandse leger. Mijn mooiste functie was die van schutter lange afstand (sniper in de volksmond). Ik heb in totaal 3 missies gedraaid, in Irak en 2x in Afghanistan. Verder ben ik met defensie in 14 verschillende landen geweest. Maar door de ervaringen die ik opgedaan heb in die tijd, werd eind januari 2018 duidelijk dat ik PTSS heb. Ik had hartkloppingen en steken in mijn hart, nachtmerries over de oorlog, vaak terugdenken aan oorlogssituaties. Ik sliep slecht, was agressief en had een kort lontje. Heb 5 maanden volop hoofdpijn gehad, mijn lichaam sliep terwijl ik toch wakker was. Ik was enorm achterdochtig en hield alles scherp in de gaten, waarbij er een enorme vermoeidheid ontstond en ik kon niks meer verdragen en ik was letterlijk op en kapot.
Ik hoorde de Heilige Geest zeggen; “Dylan, ik ga eerst jouw emoties in lijn brengen en dan ga ik je aanraken”.
PTSS is nog vaak een taboe in het leger en ik dacht; ik ben toch geen zwakkeling. In eerste instantie dacht ik; handen op het hoofd en bidden! Ik hoorde de Heilige Geest zeggen; “Dylan, ik ga eerst jouw emoties in lijn brengen en dan ga ik je aanraken”. Op dat moment liet ik het erbij. De zondag erna sprak Hans Maat in mijn thuisgemeente. Ik dacht bij mijzelf “Deze man kan de PTSS wel wegbidden. Hij is een commando geweest in zijn diensttijd.” Maar Hans vertelde mij dat God mij niet gaat genezen. Hij vertelde het volgende “God zegt eerst jouw emoties in lijn te brengen en dan gaat Hij jou aanraken”.
Anthon vroeg dit jaar of ik naar ManArise kwam. Ik had er eerlijk gezegd niet zoveel zin in. 700 man die in je nek zitten te kijken voelt niet echt lekker met PTSS. Maar ik ben toch gegaan. Op zaterdag kwam Klaas van Denderen naar mij toe met de volgende woorden; “Dylan, God gaat jou aanraken eerder dan jij denkt. Dylan, God gaat jou veel eerder aanraken dan jij verwacht. Dylan, God gaat jou aanraken eerder dan jij je kan beseffen.” Er werd veel voor mij gebeden het weekend, waarbij ik ter plekke geen verschil voelde. De liefde en bewogenheid van de mannen met mijn leed, raakte wel mijn hart en deed mij veel.
“Dylan, God gaat jou aanraken eerder dan jij denkt. Dylan, God gaat jou veel eerder aanraken dan jij verwacht. Dylan, God gaat jou aanraken eerder dan jij je kan beseffen.”
Ik was doodop en wilde direct na de conferentie naar huis. Ik had weinig geslapen vrijdagnacht en bij thuiskomst plofte ik op de bank. Toen ik de zondagmorgen om 10.00 uur wakker werd, voelde ik me fit, vol energie en vrij! En ik deelde dit met mijn vrouw, die na vele jaren van leven met de druk van een man die PTSS mij niet direct geloofde. Naar mate de week vorderde ontdekte ik dat de verschijnselen en klachten van PTSS weg bleven en ik bleef dat gevoel van vrij zijn ervaren. We zijn inmiddels ruim 4 weken verder en ik merk dat ik nog steeds vrij ben. Situaties waarin ik door de PTSS normaal flip, worden juist opgelost door slimme oplossingen die in mij opkomen. En mijn vrouw en omgeving zijn mijn getuige dat er een genezing heeft plaatsgevonden. Zelf mijn behandelaars voor de PTSS geven aan dat de klachten niet meer zichtbaar zijn en noemen de energie die ik heb heel bijzonder! Ook vinden zij dat ik een enorm sterke geest heb in mij. Ze vroegen wat hun gedaan hadden waardoor ik geen klachten meer heb en zo vrolijk en blij ben. Ik vertelde hen dat niet zij, maar dat God mij aangeraakt heeft!!
Weet je, al ga je door een hel; GOD IS ALTIJD BIJ JE. Alles ging kapot binnenin mij en alles om mij heen leek te verdwijnen. Ik kon mij nergens meer aan vasthouden, alleen aan Jezus. Tijdens deze heftige, helse periode heb ik 1 iemand echt beter leren kennen en dat is God, mijn Papa. Ik heb letterlijk alles losgelaten (met zin en tegen zin) en ben erachter gekomen wie ik echt ben. In theorie wist ik het allang, maar de praktijk leerde mij dat het echt is. Alle instanties werkte mij tegen en ik kon niks doen. Ik zag mijn Papa letterlijk de strijd voor mij voeren en ben zo dankbaar dat ik in de heftigste storm van mijn leven een rust gevonden heb. Die rust voelt zo lekker. Daarom heb ik ook besloten om vanuit die rust mijn roeping te willen uitleven.
En ik mag getuigen: Ik ben aangeraakt tijdens ManArise en vrij van PTSS!!!!
